Laat die stormen nu maar komen,
laat het regenen dat het giet
want dat deert uw brave dichtpiet
in het allerminst – nee: niet!
Met haar pen zit zij te wachten
op haar stoel haast vastgelijmd
tot de dichtverzoekjes komen,
onvolmaakt, nog ongerijmd
Ach, zij zal ze noest verbouwen
tot iets ritmisch, iets dat lóópt
waarna zij rustig neer zal zijgen:
weltevreden, maar gesloopt